Als je over hardlopen na denkt lijkt het heel eenvoudig, van nadenken raak je namelijk niet buiten adem
Van de fysieke handeling hardlopen wel, dat garandeer ik je
Na verloop van korte tijd begint er iets in je hoofd enorm te protesteren tegen de vorm van masochisme die je jezelf aan het opleggen bent
Nu heb ik geluk, ik kan samen lopen met mijn vrouw en die is er al even iets langer mee bezig
Het geluk daarin is dat ik niet voor haar onder wil doen, duh ;)
Dus, ik heb het protest genegeerd en ben door gegaan
Overigens niet alleen omdat ik niet wilde onder doen
Nee, ik had het rare idee dat, als ik maar vol hield, ik vanzelf wat kilo's kwijt zou raken
Even voor de voorstelling, ik woog bij de start 104 kilo
Op dit moment weeg ik 100 kilo en ik garandeer je dat dit verschil niet door het lopen komt
Tenminste het is niet het directe gevolg van het lopen
Meer het bewustzijn dat alles wat er van boven in gaat ook meegesleept moet worden
Dat betekent dat ik nu nadenk bij wat ik naar binnen werk
Dus nu is er een constante strijd gaande tussen "ik wil me niet laten kennen" en "ik wil me volproppen"
Nou ja volproppen is ook weer overdreven dan krijg je gelijk associaties met
En zo erg is het nou ook weer niet
Kortom, waarom loopt de mensch hard?
Persoonlijk heb ik geen idee of het moet zijn omdat ik nu in ieder geval een betere conditie heb
Of omdat ik, volgens sommige wetenschappers, een dopamine, serotonine en noradrenaline kick krijgt
Hum, kun je daar afkickverschijnselen van krijgen als je een paar dagen niet loopt???
Ik denk het niet anders zouden er vast met regelmaat schuimbekkende ex runners over de straat rond kruipen
En als het wel zo is, hoe lost de overheid dat dan op
Een heroine verslaafde krijgt gratis methadon
Een loopverslaafde wat krijgt die??
Een gratis loopband??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.