As verstrooien

Vandaag, 1 november 2011, hebben we de as van mijn vader uitgestrooid. Mooie plek onder de bomen in het gras. Dat wilde hij graag. Mijn jongste neefje heeft het eerste deel uitgestrooid en daarna heeft zijn moeder, mijn jongste zus, de rest uitgestrooid. Een deel van de as is meegenomen op de wind. Dat gebeurt, denk ik, altijd. Eigenlijk moet je die bus zo laag mogelijk bij de grond houden, maar ja, als je dan eenmaal staat denk je daar niet meer aan. Zo en zo was het al knap van mijn neefje dat hij de veren, die de bodem omhoog houden, ingedrukt kreeg. Die bus is n.l. behoorlijk zwaar, de greep vrij groot en hij is een tenger mannetje. Wij, Ger ik en de kinderen, hebben allemaal een bloem neergelegd. Nou ja, bloem. Het is een tak met wat lijkt op een artisjok bol, daarnaast een groot groen blad en een Gerbera. Ieder een andere kleur. Gettie, mijn andere zus, heeft witte fresia's verdeelt over de strooi plek. Het zag er mooi uit met al die bloemen.

Mathijs Diepeveen 25-02-1929 - 19-09-2011

Net gesproken bij de crematie van mijn vader. Hoe gek het misschien zal klinken, ik voel me fijn. Rustig en onbezwaard. Hieronder mijn tekst.

Eigenlijk is alles al eens gezegd.

In een lied, een gedicht, een film of een toneelstuk.

Mike and the Mechanics met het nummer “The Living Years” of Stef Bos met zijn lied “Papa”

De films Departures en The human Recources Manager, beiden over de dood en het rouwproces.

Het gedicht “Afscheid” van Erwin van de Vijver uit zijn bundel “Bewolkt met mooie regenvlagen”

Alle woorden die ik zeg klinken bekend in de oren.

Ik kan zeggen hoe ik denk dat Pa dacht, hoe ik denk dat hij tegen het leven aan keek.

Of anekdotes vertellen, grappige situaties die nu volledig uit de context getrokken zouden zijn.

Herinneringen ophalen. Herinneringen die jullie niet delen, omdat jullie er misschien niet bij waren toen de herinnering werd gemaakt. Of omdat jullie je het anders herinneren.

Maar welke woorden ik ook gebruik, hoe ik ze ook in een zin plaats.

Alles is al eens gezegd.

Waarom ga ik dan toch het woord tegen jullie richten.

Omdat alles wat is gezegd niet gezegd is met de emotie die wij aan de woorden hechten.

Jinco zegt:

Opa ook al ben je er niet meer je hebt ons een stukje van jou nagelaten, in ons hart.

Hij zegt, papa (ik dus) is geboren uit opa hij heeft opa’s DNA en ik ben weer geboren uit papa en heb dus ook een stukje van opa’s DNA. Opa is dus altijd bij ons, dat gaat nooit meer weg. Een praktische manier om een emotie te omschrijven.

Jean-Luc zegt:

Opa ik vond het altijd prettig met u een spelletje te doen, ik zal je missen.

Het spelletje is niet de factor. De aandacht, het samenzijn daar gaat het om. Het delen van momenten.  Missen, ik zal je missen. Ik zal de momenten die we samen gedeeld hebben missen. Dat is wat hij zegt, dat is de emotie.

Jayjay zegt:

Ik ben blij dat ik bij je kon zijn in je laatste momenten. Verbonden in de tijd, hoe snel die ook gaat. Te snel, altijd te snel. Maar naast elkaar, bij elkaar tot op het laatste moment. Dat is de emotie.

Ger zegt:

Heel veel. Over moed, over het gevecht. Over het niet meer verder willen met de pijn, over de kracht. Over de leegte, over de stilte. De weggestorven stem. Over de laatste kus, over de rust. Over hoe zij zelf kracht put uit zijn woorden. Treur niet over mijn dood, de herinneringen blijven, ga door met leven. Daar zit de emotie.

Ikzelf zeg:

Dag oude zeeman, goede reis. Verken horizonten en als we elkaar in een volgend leven tegen komen vertel mij dan welke horizon ik aan moet houden. Leer mij weer hoe ik stormen kan ontwijken en geef mij weer de kans om ook zelf te ontdekken, zelf te ontplooien. Zelf fouten te maken en te groeien zoals je de afgelopen 52 jaar hebt gedaan.

Dag ouwe, we gaan je missen.

'Hoofdpijn kost wereldeconomie 155 miljard euro'

Ik las een berichtje op NU.NL. zie titel (dat scheelt weer typen) en hier de link http://www.nu.nl/werk-en-prive/2508762/hoofdpijn-kost-wereldeconomie-155-miljard-euro.html.

De volledige link niks ingekort met bitly of zo zodat het cryptisch wordt ......want daar krijg ik zo'n hoofdpijn van.

Moederdag en kindjes worden groot

Tot nu toe was het altijd mijn "verantwoordelijkheid" als er een verjaardag of Moederdag cadeau gekocht moest worden. En dan bedoel ik vooral de financiële afhandeling daarin. Zo niet dit jaar. Dit jaar is anders. Eerst al de spontane vraag "mam wat wil je hebben" de opmerking "dat moet wel geregeld worden" plus de portemonnee pakken en geld te voorschijn halen. Dit jaar nemen de jongens daar zelf verantwoordelijkheid in. Nu hebben ze een moeder die al die cadeautjes helemaal niet belangrijk vindt, ontbijt op bed en een knuffel is genoeg. Dan maak je het natuurlijk niet makkelijk voor kindjes in de leer :) Gelukkig is er wel een wens en daar kunnen we wat mee, tenminste....de wens is een tasje en een portemonnee. Das nog steeds lastig, want wat voor tasje of portemonneetje koop je als "semi" man nu voor een volwassen vrouw. Er ontstaat een beetje geroezemoes, hoe dit op te lossen. De jongens "doneren" ieder een bedrag naar verhouding en vragen mam of zij zelf iets uit wil zoeken, dat is geen probleem gelukkig. Tja kindjes worden wel zo groot dat ze zelf verantwoordelijkheid nemen maar nog net niet groot genoeg om alle bijkomende logistieke problemen op te lossen. In december is ze jarig, ik verheug me nu al op de "acties"

Brommers 6

Als ik dan toch over de brommers praat moet ik het verhaal ook afmaken. De Peugeot bleek geen vastloper te hebben, de bougie was er uit gelopen???? Vraag me niet hoe het kan maar het was wel gebeurt, het verklaart iig de knal de beschreven werd. Bij de laatste winding "plopt" de bougie door de druk er uit en de benzine in de cilinder wordt naar buiten geblazen waar ze vervolgens ontbrandt. Dat maakt vast wel een beetje lawaai :). Afijn, de boel zit weer in elkaar en intussen heeft Jayjay de voorkant zwart gespoten. Niet super netjes maar gewoon even voor het zicht. Voor de Tomos heb ik een compleet setje cilinder zuiger en kop dus die kan het weekend in elkaar. Ik ga nu alleen nog iets over de brommers melden als er ook daadwerkelijk iets interessants te melden valt.

Brommers 5 het houdt niet op....

Even weer een updeetje aangaande de brommers.
Intussen heeft de Runner al weer 2 X vastgezeten wat gasschuif betreft. De 1e keer hebben we de boel los gehad en de 2e X was de schuif vanzelf weer losgekomen. De 1ste keer gebeurde bij regenachtig weer (net als al die voorgaande keren) maar de 2e keer was het zonnig......schiet mij maar lek. Het enige wat ik me nog kan bedenken is dat het schuim in het luchtfilter moet worden vervangen. Omdat we ook nog wat onderdelen (spatbordje en treeplank) moeten uitwisselen doen we dat zodra deze spullen binnen zijn.

De Peugeot is een ander verhaal. Die staat in de schuur met wat klinkt als een vastgelopen zuiger. Niet dat de brommer klninkt want die doet niets meer :( maar uit het verhaal maak ik op dat er iets dergelijks aan de hand is. Van het weekend maar eens de boel uit elkaar halen.

En dan hebben dus ook nog steeds de Tomos...............

De wereld is in beroering, letterlijk

Hadden we kort geleden de quake in New Zealand, http://www.cbc.ca/news/world/story/2011/03/03/new-zealand-rescue-over.html is nu Japan in rouw http://www.abc.net.au/news/events/japan-quake-2011/beforeafter.htm

Woorden schieten te kort.